Rembrandt Etsen: Een selectie

Wat was werkelijk uitstekend over deze kunstenaar was een zeer nieuwsgierig manier die hij bedacht van het etsen van koper, het was geheel zijn eigen en nooit meer gebruikt door anderen, ook niet meer gezien, met bepaalde bewegingen en onregelmatige stukken, zonder contouren, volledig de nadruk op een diep clair-obscur van grote kracht. Laat de waarheid bekend zijn: in de kunst van het etsen Rembrandt was veel meer geprezen door de professoren van de kunst dan voor zijn schilderijen, wanneer blijkt dat hij was meer geluk dan uitstekend. In zijn etsen gebruikte hij het ​​woord Rembrandt met slecht samengesteld, vormloos en scrambled letters te markeren. "Filippo Baldinucci schreef in zijn Cominciamento e Progresso dell'arte dell'intagliare een Rame, een van de eerste algemene geschiedenis van de gravure, zijnde een verzameling van een reeks "Lives" van de belangrijkste Italiaanse, Franse, Duitse, Vlaamse en Nederlandse graveurs en etsers. Published in 1686, minder dan twintig jaar na de dood van Rembrandt's, Baldinucci's werk omvat een leven van de Nederlandse kunstenaar, voornamelijk op basis van de verstrekte informatie door zijn voormalige pupil, de Deen Eberhard Keilhau, maar bevat enkele kritiek op zijn aanhankelijkheid aan de natuur in plaats van de klassieke idealen.


Rembrandt met een brede neus

 






Een bedelaar Zittend op een heuvel, met zijn mond open

Een bedelaar met een houten been

 




Profiel van een kale man met een Jewelled Chain

Rembrandt van Rijn Selected Works: 1655-1669

Veel schrijvers, in een poging om de aard van het genie Rembrandt's te beschrijven, hebben vergeleken hem met Shakespeare. Roger Fry in de kunsten van schilder-en beeldhouwkunst zegt dat Rembrandt een unieke plaats in de geschiedenis van de Europese kunst heeft, omdat 'hij verenigd in zijn geest een dramatische en psychologische verbeelding van Shakespeare intensiteit en een even grote plastic verbeelding'. Het zou gekunsteld en nutteloze al te druk op de vergelijking voor, inderdaad waren er radicale verschillen tussen de filosofieën van de twee mannen als G. Knuttel Wzn. wijst erop. Toch Knuttel gaat verder met te zeggen dat 'Geen kunstenaar voor Rembrandt heeft onderzocht en begrepen de menselijke ziel en zo ontroerend en overtuigend getuigt naar het als Shakespeare'.

Schrijvers hebben de neiging om te bereiken voor de naam Shakespeare's bij het beschrijven van Rembrandt om verschillende redenen. De eerste, natuurlijk, een Titan, in de kunst als in andere sferen, kan alleen worden vergeleken met een andere-en er zijn weinig van deze om uit te kiezen. Ten tweede, en meer constructieve, de twee kunstenaars zijn vergelijkbaar in de breedte van hun begrip en hun sympathie voor de menselijke conditie. Ten derde, en groeien van het laatste punt, delen zij de kwaliteit van de universaliteit.

Rembrandt, net als Shakespeare gebruikt zijn kunst over te brengen ideeën, die van toepassing zijn op de mens van alle tijden en alle culturen. Grote kunst is, in deze zin, tijdloos. Elie Faure, de Franse kunstcriticus en historicus, schreef dit van Rembrandt en zijn werk: "Zijn menselijkheid is echt formidabel, het is fataal als klaagzang, liefde, verandering blijft, onverschillig en dramatische, tussen al die is geboren en al die sterft. Hij volgt ons de dood in de sporen van bloed, die hen markeren. Hij wil niet ons medelijden, hij niet ons troosten, want hij is met ons, omdat hij ons. '*

Hendrickje Stoffels (?)

c. 1654-1660
78,4 x 68,9 cm.
Metropolitan Museum of Art, New York

A Woman Slapen

c. 1655
Het British Museum, London

Titus aan zijn bureau

1655
77 x 63 cm.
Museum Boymans-van Beuningen,
Rotterdam

Jozef en Potifar's Wife

1655
113.5 x 90 cm.
Gemäldegalerie, National Museums,
Preussicher cultuur bezit, Berlijn

 

 

 

Een man in Armour

1655
137,5 x 104,5 cm
City Art Gallery and Museum, Glasgow

 

 

 

 

 

De Poolse Rider

1655
114,9 x 135 cm
Frick Collection, New York

 

 

 

 

  De anatomische les van Dr Joan Deyman

1656
100 x 134 cm.
Rijksmuseum, Amsterdam

 

 

 

 

 Jacob zegent de kinderen van Jozef

1656
Olieverf op doek, 175,5 x 210,5 cm
Staatliche Museen, Kassel

 

 

 

Hendrickje Stoffels (?)

1654-1659
101.9 x 83.7 cm.
National Gallery, Londen

 

 

 

Een vrouw op een Open Deur

c. 1656-1657
Germaldegalerie, National Museums, Pruisische Cultural Heritage Foundation, Berlijn

 

Catrina Hooghsaet

1657
126 x 98,5 cm.
Penrhyn Castle, Gwynedd

 

Karkas van Beef

1657
olieverf op doek
94 x 67 cm.
Louvre, Parijs

 

 

 

 

Vrouw met een roze

begin van de jaren 1660
92,1 x 74,6 cm
Metropolitan Museum of Art, New York

Man met een baret

1663
73 x 60 cm.
Dulwich College, London

Winterlandschap

1664
16,7 x 22,4 cm.
Staaliche kunstcollecties Kassel, William Castle High, Kassel

 Lucretia

1664
120 x 101 cm.
National Gallery of Art, Washington D. C.

Bathsheba

1664
Louvre, Parijs

  Het joodse bruidje

c. 1665
Rijksmuseum, Amsterdam

 Portret van een jongen

c.1665-1660
Norman Simon Museum of Art, Pasadena

Terugkeer van de verloren zoon

c. 1666
206 x 205 c.
De Hermitage, St. Petersburg

  Portret van een man

1667
108.8 x 92.7 cm.
National Gallery of Victoria, Melbourne

Portret van een Man Eldery

1667
78,7 x 66 cm.
Verzameling van Lord Cowdray, Cowdray Park, Engeland

Simon met Jezus

1669
98 x 79 cm.
Nationalmuseum, Stockholm 

Rembrandt van Rijn Selected Works: 1636-1654

Veel schrijvers, in een poging om de aard van het genie Rembrandt's te beschrijven, hebben vergeleken hem met Shakespeare. Roger Fry in de kunsten van schilder-en beeldhouwkunst zegt dat Rembrandt een unieke plaats in de geschiedenis van de Europese kunst heeft, omdat 'hij verenigd in zijn geest een dramatische en psychologische verbeelding van Shakespeare intensiteit en een even grote plastic verbeelding'. Het zou gekunsteld en nutteloze al te druk op de vergelijking voor, inderdaad waren er radicale verschillen tussen de filosofieën van de twee mannen als G. Knuttel Wzn. wijst erop. Toch Knuttel gaat verder met te zeggen dat 'Geen kunstenaar voor Rembrandt heeft onderzocht en begrepen de menselijke ziel en zo ontroerend en overtuigend getuigt naar het als Shakespeare'.

Schrijvers hebben de neiging om te bereiken voor de naam Shakespeare's bij het beschrijven van Rembrandt om verschillende redenen. De eerste, natuurlijk, een Titan, in de kunst als in andere sferen, kan alleen worden vergeleken met een andere-en er zijn weinig van deze om uit te kiezen. Ten tweede, en meer constructieve, de twee kunstenaars zijn vergelijkbaar in de breedte van hun begrip en hun sympathie voor de menselijke conditie. Ten derde, en groeien van het laatste punt, delen zij de kwaliteit van de universaliteit.

Rembrandt, net als Shakespeare gebruikt zijn kunst over te brengen ideeën, die van toepassing zijn op de mens van alle tijden en alle culturen. Grote kunst is, in deze zin, tijdloos. Elie Faure, de Franse kunstcriticus en historicus, schreef dit van Rembrandt en zijn werk: "Zijn menselijkheid is echt formidabel, het is fataal als klaagzang, liefde, verandering blijft, onverschillig en dramatische, tussen al die is geboren en al die sterft. Hij volgt ons de dood in de sporen van bloed, die hen markeren. Hij wil niet ons medelijden, hij niet ons troosten, want hij is met ons, omdat hij ons. '*

The Blinding van Samson

1636
236 x 302 cm.
Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt

Susanna en de ouderlingen

c. 1636
47,2 x 38,6 cm.
Het Mauritshuis, Den Haag

 Danea

1636
185 x 203 cm.
Het Staats Hermitage Museum, St Petersburg

 Een olifant, op de achtergrond een groep toeschouwers

c. 1637
Het British Museum, London

 Is Saskia van Uylenburg in een Red
c. 1633-1642
Germaldegalerie, Oude Meesters staat, Kustsammlungen, Kassel

 De Aartsengel verlaten van de Familie van Tobias

1637
66 x 52 cm.
Musee du Louvre, Parijs

 Een Poolse edelman

1637
96,7 x 66,1 cm.
National Gallery of Art, Washington

Christ and the Magdalen at the Tomb

1638
24 x 19 1/2 in.
Royal Collection, London

Een portret van een jonge vrouw,
Waarschijnlijk Maria Trip

1639
107 x 82 cm.
Rijksmuseum, Amsterdam

  Stilleven met pauwen

c. 1639
144 x 134,8 cm.
Rijksmuseum, Amsterdam

landschap

c. 1640
Herzog-Anton Museum, Brunschweig

 Het Concert van de Staat

c. 1640
74,6 x 101 cm.
Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam

 Verlichting Studie van een bejaarde vrouw in een witte muts

c. 1640
private Collection




 


Twee Vrouwen Onderwijs een Kind to Walk

c. 1640
Het British Museum, London

The Stone Bridge

c. 1640
Rijksmuseum, Amsterdam

  Portrait of Cornelis Claez Anslo 1592-1646 and
Aeltje Gerritsdr Schoueten 1589-1657

1641
Germaldegalerie, Staaliche Museen zu Berlin, Pressischer Kulturbesitz    

 Portrait of Nicolas van Bambeck

1641
108.8 x 83.3 cm.
Koninkijk Museum voor Schone Kunsten, Brussels

 David en Jonathan

1642
73 x 61,5 cm.
Hermitage, St. Petersburg

 De Nachtwacht

(Het bedrijf van kapitein Frans Banning Cocq en
  Luitenant Willem van Ruytenhurch)
1642,
363 x 438 cm.
Rijksmuseum, Amsterdam

 Portret van Agatha Bas

1642
Buckingham Palace, Londen

De vrouw die in Adultury

1644
33 x 25 3 / 4 inch
National Gallery, Londen

  c

c. 1645
81,1 x 67,8 cm.
National Gallery of Scotland, Edinburgh

De Heilige Familie

1645
117 x 91 cm.
State Hermitage Museum, St. Petersburg

 

 

 

 

 

 

A Girl op een Window

1645
81,6 x 61 cm.
Dulwich Picture Gallery, Londen

 

 

 

 

  De aanbidding van de Shepards

1646
97 x 71 cm.
Alte Pinekothek, München

 

 

 

 De rest van de vlucht naar Egypte

1647
34 x 48 cm.
National Gallery of Ireland, Dublin

 

 

Portret van Ephraïm Bueno

1647
Rijksmuseum, Amsterdam

 

 

Avondmaal bij Emmaus

1648
68 × 65 cm
Louvre Museum, Parijs

 

 

 

  Hoofd van Christus

c. 1650-1652
olieverf op hout
25 x 21,5 cm.
Staaliche Pruisische Musea, Cultureel Erfgoed, Art Gallery
berlin

 

 

 

 

Aristoteles met de buste van Homerus
1653
olieverf op doek
143,5 x 136,5 cm.
Metropolitan Museum of Art, New York